Eric Vink

Zonet stond ik even te roken in het zolderraam en overzag het groen in de buurt.

Opeens bedacht ik mij dat vorig jaar er een aantal bijzonder grote vitale bomen tegenover mij vrij snel af stierven en zijn verwijderd. Een aantal op het terrein van m’n lagere school en ook in het gemeente plantsoen. Een stuk of vier of vijf.

Toentertijd dacht ik er weinig van, tja, tuurlijk vond ik het zonde van die mooie bomen.

In deze tijd van zogenoemde klimaatveranderingen tref je wel eens bomen met “hitte-stress”. Dat is als een zomer zo heet en droog is dat bomen voortijdig hun blad verliezen om zo de vochtverdampingsprocessen door de bladeren te minderen. Zelf perseveratie, zeg maar.

Maar deze bomen gingen echt in rap tempo dood en turend over het andere groen wat die bomen omringde is weinig van te merken dat ze watertekort hebben gehad.

Curieus, op z’n minst.

Over perseveratie gesproken, ik resideer precies schuin tegenover Jeroen.

Jeroen ken ik al lang, van jaren geleden in de tijd dat we nog hangjongeren waren.

Jeroen mag ik best wel graag, je zou hem kunnen bestempelen als een aso (wat hij ook waarschijnlijk is), maar ik heb altijd een enorm zwak gehad voor misfits. En Jeroen is een rare piepersnijder, mag ik wel zeggen.

Jeroen is een kok, en een ware kunstenaar wat dat betreft. Ik heb in een restaurant gegeten waar hij kok was en het was ook echt een waar feest om zijn gerechten te mogen nuttigen.

Maar dat ging niet goed want hij heeft een tattoo van een wietblad op zijn arm wat in het restaurant niet goed viel dus hij ging de catering in van dat zelfde restaurant.

Dan weet ik niet of hij die baan nog heeft, want ook in die tijd van onze jeugd was het gebruik van bepaalde substanties niet geheel ongebruikelijk, zeg maar.

Overmatig alcohol gebruik als zelfmedicatie is hem dan ook ten deel gevallen.

Zelf ga ik daar niks van vinden of een mening over hebben, ik weet ken het leven niet wat hij tot nu toe geleid heeft. Wie ben ik dan ook, in godensnaam, om een oordeel te hebben over wie dan ook?!

Wel weet ik dat zijn vader vroegtijdig is overleden, en hij op de zerk van het graf een bacardi cola heeft gedeeld met zijn vader. Dan breekt mijn hart toch een beetje.

Waarschijnlijk heeft dit er ook toe geleid dat zijn vrouw en kinderen hem verlaten hebben.

De welbekende vicieuze cirkel

Bevriend met hem op “sociale” media kom ik zijn posts wel eens tegen, vaak vooral erg veel woede, heel erg slecht taalgebruik. Maakt niet uit.

Maar hij heeft een moestuin in zijn achtertuin waar hij kruiden en groenten verbouwd om in zijn gerechten te verwerken. Verschrikkelijk trots ook z’n bieslook en peterselie.

Dus ik sta zo even geleden te roken, turend uit het zolderraam, denkend aan al die mooie imposante bomen bomen die vorig jaar plots verdwenen, zie ik opeens hoe die bomen toen het zonlicht uit zijn achtertuin hielden waar hij nou vrolijk zijn moestuintje heeft…

Zoals ik zei, rare piepersnijder, die Jeroen.